The geography of lost things - Jessica Brody
Het eerste wat me opviel toen ik ‘The geography of lost things’ tegenkwam op booktube was de kaft. De kleuren en de vormgeving vond ik prachtig en het boek straalde iets mysterieus uit. Wie mij een beetje kent weet dat ik van de sprookjes ben en dat ik dingen vaak erg romantiseer. Logisch dus dat ik erg benieuwd was naar de inhoud. Ook het verhaal sprak me aan. Ik zit op het moment echt in een ‘romantische boeken’ periode door het mooie weer wat we een paar dagen gehad hebben vermoed ik. Mooi weer vraagt om boeken vol liefde vind ik.
No one in their right mind
would knowingly choose to go on a
road trip with their ex-boyfriend. But
that’s just the thing. I’m not in my right
mind. I’m in a hopeless, desperate
state of mind, which is apparently
the worst state of mind
in which to make decisions.
Ali collins doesn’t have room in her life for clutter or complications. So when her astranged father passes away and leaves het his only prized possession – a 1968 firebird convertible -Ali knows she won’t keep it. not when it reminds her too much of all her father’s unfulfilled promises. And especially not when a buyer three hundred miles up the pacific coast is offering enough money for the car to save her childhood home from foreclosure. There’s only one problem, though. Ali has no idea how to drive a stick-shift.
But her ex-boyfriend, Nico, does.
The road trip gets off to a horrible start, filled with unexpected detours, roadblocks and all the uncomfortable tension that comes with being trapped in a car with your ex. But when nico starts collecting items from the quirky strangers they meet along the way, Ali starts to sense that these objects aren’t random. Somehow they seem to be leading her to an unknown truth about her father. A truth that will finally prove to Ali that some things – even broken things – are worth saving.
Het verhaal 4 / 5
Het verhaal word eigenlijk al helemaal beschreven in de flaptekst. Ali en Nico gaan op roadtrip om de auto te verkopen die Ali van haar vader geërfd heeft. Nico vond echter dat Ali de auto niet moet verkopen en dat ze misschien iets te snel deze beslissing gemaakt heeft. Hij probeert ali ervan te overtuigen dat ze de auto moet houden en stelt voor om via craigslist omhoog te ruilen. Hij begint met het ruilen van Ali’s haarelastiekje met een vrouw die ze tegenkomen op een strand en ze krijgen hiervoor een oude telefoon. Nico wil Ali laten zien dat ze door op deze manier te blijven ruilen, ook geld kan verdienen om het huis te redden. Onderweg naar de craigslist deals en naar de koper voor de auto ontdekt Ali verschillende dingen over haar relatie met Nico en over de relatie met haar vader en komt Ali tot de conclusie dat je sommige dingen niet te overhaast moet laten gaan.
Inhoud van het boek 3 / 5
Je hoeft het boek niet eens open te slaan om te kunnen weten dat Ali en Nico nog veel onbeantwoorde vragen voor elkaar hebben. Na een aantal bladzijden te hebben gelezen weet je al dat Ali nog erg veel gevoelens heeft voor Nico en je ontdekt ook al vrij snel dat deze gevoelens wederzijds zijn. Dit aspect van het boek vond ik niet verrassend en eigenlijk is hierdoor het hele boek wel een beetje voorspelbaar. Ik hou van een verrassende twist in een boek en dat had dit boek zeer zeker niet. Zelfs de gebeurtenissen binnen het boek waren niet verrassend en een aantal keren heb ik getwijfeld om het boek weg te leggen omdat het allemaal té voorspoedig liep en allemaal té toevallig goedkwam. Ondanks de twijfel heb ik het toch steeds weer opgepakt, misschien realiseer ik me achteraf wat beter hoe ik over het boek denk dan dat ik midden in het boek deed.
De gecompliceerde relatie van de hoofdpersoon met haar vader, waar het boek dus eigenlijk over gaat, vind ik ook een beetje ondergesneeuwd door het liefdesverhaal. Ik had wat meer emotie en diepgang willen zien. Ik ben een dikke jankerd bij boeken, films en zelfs in het echte leven en dit boek kreeg geen tranen bij mij los terwijl ik wel het idee had dat dit wel de bedoeling van de schrijfster was.
Schrijfwijze 4/5
Het boek is op een erg vlotte manier geschreven. Ondanks dat het een dik boek is, wat voor sommige mensen vaak wat intimiderend kan zijn, lees je door de bladzijden alsof het niks is. Door middel van flashbacks leer je meer over de geschiedenis tussen Ali en haar vader en Ali en Nico. Het verhaal bestaat eigenlijk uit die flashbacks met af en toe een stukje uit het heden om het verhaal voort te zetten. Dat er meer flashbacks zijn als scenes uit het heden vond ik totaal niet storend, het heden was in dit boek minder belangrijk namelijk. Wat ik wel wat lastig vond is alle toevalligheden, overal waar Nico en Ali waren kwam Ali iets tegen uit haar verleden of iets wat haar toevallig deed denken aan een bepaald moment. Ook verliep alles veel te voorspoedig en zelfs alle tegenslagen waren erg goed voor het verhaal. Dit maakte het voor mij een beetje te duidelijk dat ik een fictief verhaal aan het lezen was en dat vond ik jammer.
Conclusie 3/5
Ondanks dat ik het boek niet geweldig vond zegt het wat mij betreft wel veel dat ik het zo snel uitgelezen heb, op een of andere manier wist het verhaal me blijkbaar wel zo vast te houden dat ik het boek niet weggelegd heb. Als ik achteraf aan het verhaal terugdenk ben ik echter wel iets minder positief omdat ik niet het gevoel heb dat het boek me echt gegrepen heeft. Jammer, want het concept is veelbelovend. Ik miste alleen de echte emotie en een verrassingseffect. In de muziek zou je zeggen, de hook. Al met al was ‘the geography of lost things’ dus een leuk boek om te lezen maar ik zou het niet snel weer opnieuw openslaan. De kaft is wel mooi overigens dus het blijft mooi in de boekenkast staan, voor de sier dan.

Reacties
Een reactie posten