This is where it ends - Marieke Nijkamp
This is where it ends is een engels boek van een nederlandse
schrijfster, de Nederlandse titel is ’54 minuten’. Ik kocht dit boek vooral omdat ik nieuwsgierig
was, niet gelijk omdat het verhaal me enorm aansprak. Na een tijdje niet
gelezen te hebben was dit één van de boeken die me uit m’n reading slump hebben
geholpen. Hoewel het een zwaar thema is leest het namelijk wel makkelijk weg. Voor
deze blogpost heb ik ook besloten om een rating in te stellen. Ik beoordeel de
verschillende onderdelen vanaf nu met cijfers van 1 tot 5. Welke onderdelen dat
zijn beslis ik per boek.
10:00 a.m.
The principal of Opportunity High School finishes her speech,
welcoming the entire student body to a new semester and
encouraging them to excel and achieve.
The principal of Opportunity High School finishes her speech,
welcoming the entire student body to a new semester and
encouraging them to excel and achieve.
10:02 a.m.
The students get up to leave the auditorium fort heir next class.
The students get up to leave the auditorium fort heir next class.
10:03 a.m.
The auditorium doors won’t open.
The auditorium doors won’t open.
10:05 a.m.
Someone starts shooting.
Someone starts shooting.
Told from four different perspectives over the span of
fifty-four
harrowing minutes, terror reigns as one student’s calculated
revenge turns into the ultimate game of survival.
harrowing minutes, terror reigns as one student’s calculated
revenge turns into the ultimate game of survival.
Het verhaal 4 / 5
Opportunity high is een highschool in Amerika waar net het nieuwe semester is begonnen. Na de welkomstspeech van de rector kunnen de leerlingen het auditorium niet verlaten omdat de deuren op slot zijn. Na enkele seconden word al duidelijk waarom als er iemand begint te schieten. Het verhaal volgt 4 leerlingen van de school: Claire, Autumn, Sylv en Tomás. Claire is de bewuste ochtend niet aanwezig in het auditorium. Ze is op de renbaan buiten de school als ze schoten hoort en gaat samen met een teamgenoot hulp halen. Autumn is wel binnen de school samen met Sylv. Autumn en Sylv hebben allebei reden om aan te nemen dat zij de volgende slachtoffers van de schutter zouden kunnen worden. Tomás heeft mazzel, ten tijde van de schietpartij is hij wel binnen de school maar hij is samen met een vriend op onderzoek in het kantoor van de rector. Hij probeert samen met Fareed om zijn medeleerlingen te bevrijden uit het auditorium. We volgen deze vier leerlingen die allemaal iets met elkaar te maken hebben, tijdens de 54 minuten dat de schutter de school in zijn greep houdt.
Opportunity high is een highschool in Amerika waar net het nieuwe semester is begonnen. Na de welkomstspeech van de rector kunnen de leerlingen het auditorium niet verlaten omdat de deuren op slot zijn. Na enkele seconden word al duidelijk waarom als er iemand begint te schieten. Het verhaal volgt 4 leerlingen van de school: Claire, Autumn, Sylv en Tomás. Claire is de bewuste ochtend niet aanwezig in het auditorium. Ze is op de renbaan buiten de school als ze schoten hoort en gaat samen met een teamgenoot hulp halen. Autumn is wel binnen de school samen met Sylv. Autumn en Sylv hebben allebei reden om aan te nemen dat zij de volgende slachtoffers van de schutter zouden kunnen worden. Tomás heeft mazzel, ten tijde van de schietpartij is hij wel binnen de school maar hij is samen met een vriend op onderzoek in het kantoor van de rector. Hij probeert samen met Fareed om zijn medeleerlingen te bevrijden uit het auditorium. We volgen deze vier leerlingen die allemaal iets met elkaar te maken hebben, tijdens de 54 minuten dat de schutter de school in zijn greep houdt.
Verwachtingen vooraf
3 / 5
Toen ik dit boek kocht, kocht ik het omdat het thema me interessant leek en omdat ik heel nieuwsgierig was. Hoewel het concept wel duidelijk is ,is de flaptekst is miniem en de vormgeving van de kaft is heel simpel, daardoor blijft het tot de eerste bladzij een verrassing hoe het boek gaat worden. Ik was dan ook super nieuwsgierig naar de inhoud van het boek en ben gelijk na het arriveren van de postbode begonnen met lezen. Het boek ziet er leuk uit en de tekst wisselt af met berichtjes van de leerlingen op social media, een erg leuk detail binnen het boek.
Toen ik dit boek kocht, kocht ik het omdat het thema me interessant leek en omdat ik heel nieuwsgierig was. Hoewel het concept wel duidelijk is ,is de flaptekst is miniem en de vormgeving van de kaft is heel simpel, daardoor blijft het tot de eerste bladzij een verrassing hoe het boek gaat worden. Ik was dan ook super nieuwsgierig naar de inhoud van het boek en ben gelijk na het arriveren van de postbode begonnen met lezen. Het boek ziet er leuk uit en de tekst wisselt af met berichtjes van de leerlingen op social media, een erg leuk detail binnen het boek.
De inhoud 3,5 / 5
Het duurt even voor je helemaal in het boek zit, vooral het gewissel van perspectief vond ik erg verwarrend. Boven elk nieuw stukje staat vermeld vanuit wiens perspectief je op dat moment leest maar daar lees ik zelf vaak overheen. Ook vond ik niet elk perspectief even interessant als het andere. Vooral Claire haar verhaal was lastig doorkomen en om heel eerlijk te zijn heb ik Claire haar perspectief een paar keer overgeslagen. (sorry Claire) wanneer je midden in een spannend moment zit bij een bepaald hoofdpersoon heeft de schrijfster de neiging om naar een ander perspectief te switchen, waarschijnlijk om de spanning te houden maar ik vond het af en toe juist erg vervelend. De spanning binnen het verhaal zwakt op die manier naar mijn mening juist een beetje af. Naast mijn issues met het perspectief-jumpen had ik ook wat problemen met het verhaal zelf. Ik vond dat sommige karakters onrealistische keuzes maakten en dat het verhaal af en toe iets te mooi was om waar te zijn en hierdoor werd het af en toe wat voorspelbaar.
Het duurt even voor je helemaal in het boek zit, vooral het gewissel van perspectief vond ik erg verwarrend. Boven elk nieuw stukje staat vermeld vanuit wiens perspectief je op dat moment leest maar daar lees ik zelf vaak overheen. Ook vond ik niet elk perspectief even interessant als het andere. Vooral Claire haar verhaal was lastig doorkomen en om heel eerlijk te zijn heb ik Claire haar perspectief een paar keer overgeslagen. (sorry Claire) wanneer je midden in een spannend moment zit bij een bepaald hoofdpersoon heeft de schrijfster de neiging om naar een ander perspectief te switchen, waarschijnlijk om de spanning te houden maar ik vond het af en toe juist erg vervelend. De spanning binnen het verhaal zwakt op die manier naar mijn mening juist een beetje af. Naast mijn issues met het perspectief-jumpen had ik ook wat problemen met het verhaal zelf. Ik vond dat sommige karakters onrealistische keuzes maakten en dat het verhaal af en toe iets te mooi was om waar te zijn en hierdoor werd het af en toe wat voorspelbaar.
Wat je zou verwachten bij een thema als dit, vallen er veel
doden. Een aantal van de moorden word in detail beschreven en een aantal word
gewoon genoemd. Je verwacht bij een verhaal als dit dat er veel emotie in zit
en in dit geval stelt het boek absoluut niet teleur, het is een tranentrekker! Bij
een aantal gebeurtenissen echter vond ik dit wel iets tegenvallen. Een aantal
slachtoffers die best belangrijk zijn in het verhaal, worden met maar weinig emotie
en aandacht uit het boek geschreven waar minder belangrijke karakters een
uitgebreide beschrijving krijgen. De balans hiertussen vind ik niet helemaal
wat het moet zijn. Daarnaast vond ik het einde van het boek wat gerekt, waar
het verhaal al mooi afgerond had kunnen worden gaat het nog door en verteld wat
zaken die naar mijn mening overbodig zijn en het verhaal onnodig compliceren.
Conclusie
hoewel ik niet teleurgesteld was over dit boek vind ik ook niet dat dit het beste boek is wat ik ooit gelezen heb. Het boek is niet helemaal in balans en dat stoort me. Ook vond ik het verspringen tussen het perspectief van de hoofdpersonen soms erg onduidelijk en vond ik dat het verhaal af en toe wat onrealistisch overkwam. ‘This is where it ends’ is een boek wat ik zeker in de kast laat staan en zeker nog een keertje zal lezen. Ik raad het ook zeker aan, aan een ieder die geïnteresseerd is in dit soort thema’s.
hoewel ik niet teleurgesteld was over dit boek vind ik ook niet dat dit het beste boek is wat ik ooit gelezen heb. Het boek is niet helemaal in balans en dat stoort me. Ook vond ik het verspringen tussen het perspectief van de hoofdpersonen soms erg onduidelijk en vond ik dat het verhaal af en toe wat onrealistisch overkwam. ‘This is where it ends’ is een boek wat ik zeker in de kast laat staan en zeker nog een keertje zal lezen. Ik raad het ook zeker aan, aan een ieder die geïnteresseerd is in dit soort thema’s.
Reacties
Een reactie posten